Τα ποδοβολητά των υποκριτών 1974
Του Α.
Φρυδά*
Η προδοσία του Ιούλη και Αυγούστου
1974, έχει ήδη σημαδέψει ανεξίτηλα την Κύπρο. Αλλά ταυτόχρονα έχει αποκαλύψει
και την υποκρισία πολλών των εντός και εκτός των τειχών.
38 χρόνια τώρα, τα παράγωγα του πραξικοπήματος και της εισβολής νέμονται και νοθεύουν το βίος μας στα κατεχόμενα. Εκθεμελιώνουν την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλοιώνουν και εξαλείφουν τις πηγές της Ιστορίας μας. Ο δε κατακτητής εδραιώνει τετελεσμένα διά των μηχανισμών του Ψευδοκράτους, που το Νιόβρη του 1983 είχαν στηθεί με την τελετουργική ιεροτελεστία όλων των ιδεολογικών και πολιτικών αποχρώσεων. (Αυτούς δηλαδή που και ημείς αναγνωρίζουμε, λαδώνουμε, εκτρέφουμε και διεθνοποιούμε διά πράξεων και παραλείψεών μας!) Γιατί; Διότι στον ελεύθερο και υπό εποικισμό Νότο, νομιμοποιούνται δι’ έργων και λόγων από το 1974 πολλές επικυριαρχικές ορέξεις και εκβιασμοί του κατακτητή. Ενώ υπάρχουν και συντεταγμένες συνειδήσεις που συνεργούν, με τους εγκάθετους του Βορρά, στο να συνιδρυθεί ένας πρωτοφανούς μορφής πολύμορφος ρατσισμός αντάξιος του ηττημένου έθνους των Ιμίων νήσων και των Στροβιλίων, διαγράψαντες ήδη το αγαθό της ελευθερίας και της αξιοπρέπειάς τους. Των Αγκυραίων θεραπαινίδες και αποσύνθεσης από καιρό δείγματα.
Και τούτων εν πολλοίς δεδομένων, ο ανθρώπινος κότος (η οργή) συνθλίβεται. Και οι δωσίλογοι αποενοχοποιούνται θριαμβευτικά. Οι οσμές των αθώων βροτείων αιμάτων, έχουν εξατμιστεί. Και μια ψυχορραγούσα εισέτι μνήμη, οξειδωμένη από την άθλια απραγία και τη συνεργασία πολλών με τον εχθρό, σπεύδει κάθε χρόνο να δώσει το «παρών» της επετειακά, με συνθήματα και διακηρύξεις, στα οποία δεν πιστεύει πια και που -πολύ περισσότερο- δεν υπηρετεί, πνιγμένη στο βύθος (λήθαργό) της!
Τα μηνύματα της αντίστασης λες και έχουν θαφτεί μαζί με το χρέος προς την Ιστορία. Και μια πυκνή λησμονιά διαφεντεύει εκεί και όπου γράφτηκε η ιστορία θνητών και αθανάτων, καλύπτοντας και την επαίσχυντη σιωπή των πολλών. Ιάλεμοι (θρήνοι) άλλοι πια, δεν χωρούν. Διότι, αν δεν καταφέρουμε να απαλλαγούμε από το συβαριτισμό και την πανεθνική υπνηλία μας, θα εδραιωθεί και η επιβεβαίωση πως τα βαρύγδουπα συνθήματα βαθυνούστατων τινών αναλυταράδων και αρχηγίσκων, δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά ένα θεατρινισμό μέσω του οποίου μάταια επιδιώκεται η απαλλαγή μας από την προϊούσα σήψη και ευτέλεια, αλλά και από τις ιστορικές μας ευθύνες. Καθ’ ότι η κατοχή είναι εδώ και το χρέος ανεξόφλητο!
Εφόσον λοιπόν αυτοί οι μεγάλοι δράστες παραμένουν ατιμώρητοι, τότε η έννοια του νόμου και της δημοκρατίας χάνουν το νόημά τους. Οι δε μιναρέδες της δωσιλογίας το επιβεβαιούν!
Υ.Γ.
Του Μόρφου κατελήφθη, στις 16 Αυγούστου 1974.
*Ο Α. Φρυδάς, είναι πρώην δήμαρχος Μόρφου.
38 χρόνια τώρα, τα παράγωγα του πραξικοπήματος και της εισβολής νέμονται και νοθεύουν το βίος μας στα κατεχόμενα. Εκθεμελιώνουν την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλοιώνουν και εξαλείφουν τις πηγές της Ιστορίας μας. Ο δε κατακτητής εδραιώνει τετελεσμένα διά των μηχανισμών του Ψευδοκράτους, που το Νιόβρη του 1983 είχαν στηθεί με την τελετουργική ιεροτελεστία όλων των ιδεολογικών και πολιτικών αποχρώσεων. (Αυτούς δηλαδή που και ημείς αναγνωρίζουμε, λαδώνουμε, εκτρέφουμε και διεθνοποιούμε διά πράξεων και παραλείψεών μας!) Γιατί; Διότι στον ελεύθερο και υπό εποικισμό Νότο, νομιμοποιούνται δι’ έργων και λόγων από το 1974 πολλές επικυριαρχικές ορέξεις και εκβιασμοί του κατακτητή. Ενώ υπάρχουν και συντεταγμένες συνειδήσεις που συνεργούν, με τους εγκάθετους του Βορρά, στο να συνιδρυθεί ένας πρωτοφανούς μορφής πολύμορφος ρατσισμός αντάξιος του ηττημένου έθνους των Ιμίων νήσων και των Στροβιλίων, διαγράψαντες ήδη το αγαθό της ελευθερίας και της αξιοπρέπειάς τους. Των Αγκυραίων θεραπαινίδες και αποσύνθεσης από καιρό δείγματα.
Και τούτων εν πολλοίς δεδομένων, ο ανθρώπινος κότος (η οργή) συνθλίβεται. Και οι δωσίλογοι αποενοχοποιούνται θριαμβευτικά. Οι οσμές των αθώων βροτείων αιμάτων, έχουν εξατμιστεί. Και μια ψυχορραγούσα εισέτι μνήμη, οξειδωμένη από την άθλια απραγία και τη συνεργασία πολλών με τον εχθρό, σπεύδει κάθε χρόνο να δώσει το «παρών» της επετειακά, με συνθήματα και διακηρύξεις, στα οποία δεν πιστεύει πια και που -πολύ περισσότερο- δεν υπηρετεί, πνιγμένη στο βύθος (λήθαργό) της!
Τα μηνύματα της αντίστασης λες και έχουν θαφτεί μαζί με το χρέος προς την Ιστορία. Και μια πυκνή λησμονιά διαφεντεύει εκεί και όπου γράφτηκε η ιστορία θνητών και αθανάτων, καλύπτοντας και την επαίσχυντη σιωπή των πολλών. Ιάλεμοι (θρήνοι) άλλοι πια, δεν χωρούν. Διότι, αν δεν καταφέρουμε να απαλλαγούμε από το συβαριτισμό και την πανεθνική υπνηλία μας, θα εδραιωθεί και η επιβεβαίωση πως τα βαρύγδουπα συνθήματα βαθυνούστατων τινών αναλυταράδων και αρχηγίσκων, δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά ένα θεατρινισμό μέσω του οποίου μάταια επιδιώκεται η απαλλαγή μας από την προϊούσα σήψη και ευτέλεια, αλλά και από τις ιστορικές μας ευθύνες. Καθ’ ότι η κατοχή είναι εδώ και το χρέος ανεξόφλητο!
Εφόσον λοιπόν αυτοί οι μεγάλοι δράστες παραμένουν ατιμώρητοι, τότε η έννοια του νόμου και της δημοκρατίας χάνουν το νόημά τους. Οι δε μιναρέδες της δωσιλογίας το επιβεβαιούν!
Υ.Γ.
Του Μόρφου κατελήφθη, στις 16 Αυγούστου 1974.
*Ο Α. Φρυδάς, είναι πρώην δήμαρχος Μόρφου.
Πέμπτη, 12
Ιουλίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου