Γράμμα από την Λευκωσία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Πράττω για απόφαση Κυπριακής Βουλής

Αθήνα, 19 Μαρτίου 2013

Δ Ε Λ Τ Ι Ο    Τ Υ Π Ο Υ

Η Ευρώπη της Γερμανίας, των μεγάλων συμφερόντων και του επεκτατισμού γνώρισε σήμερα μια πρώτη ήττα. Την πρώτη ιστορική της ήττα.

Οι εξελίξεις στην Κύπρο δείχνουν ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Η λογιστική δεν κυριάρχησε της πατριωτικής ευθύνης. Η δημοκρατία δικαιούται και μπορεί να αποφασίζει ενάντια στον παραλογισμό των τεχνοκρατών υπηρετών της τρόικας.

Η Κύπρος έδωσε μαθήματα δημοκρατίας και πατριωτισμού σε όλη την Ευρώπη. Αποκάλυψε τις ευθύνες, την ανικανότητα, την φτώχεια του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στην Αθήνα. Η ιστορία απαιτεί παραιτήσεις και αυτοκριτική όλων όσων επί τρία χρόνια παραδίδουν την Ελλάδα στις «ορέξεις» της Τρόικας και των διεθνών τοκογλύφων.

Στην Κύπρο νίκησε η Δημοκρατία και ο Πατριωτισμός διότι οι πολιτικοί της δεν ελέγχονται από μεγάλες γερμανικές εταιρείες της διαφθοράς. Διότι η Σωτηρία της χώρας προηγείται των άνομων συμφερόντων της Ολιγαρχίας και της Διαπλοκής, που κυριαρχούν στην Ελλάδα.

Οι στιγμές για την Κύπρο είναι κρίσιμες. Καλούμε σε επαγρύπνηση και συμπαράσταση με τον αδελφό κυπριακό λαό.

                                           Γραφείο Τύπου «ΠΡΑΤΤΩ»

ΠΡΑΤΤΩ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: «Όχι στην τριπλή κατοχή της Κύπρου»

                      

Αθήνα, 17 Μαρτίου 2013 

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ 

«Όχι στην τριπλή κατοχή της Κύπρου» 

Η Γερμανία μαζί με το ΔΝΤ και τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών μετέτρεψαν το βάθεμα της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας που προκάλεσε το PSI σε γεωπολιτική κρίση. Οι δυνάμεις αυτές κάνουν επίδειξη ισχύος στον ευρωπαϊκό νότο. θέλουν να ελέγξουν την Κυπριακή Δημοκρατία και να την μετατρέψουν σε αποικία χρέους. Επιθυμούν άμεση πρόσβαση στον υποθαλάσσιο πλούτο της Μεγαλονήσου. Προωθούν επώδυνες λύσεις στο Κυπριακό. Ενώ με τα σχέδιά τους εξυπηρετούν τους μεγαλοτραπεζίτες του ευρωπαϊκού βορρά.

Η πρωτοφανής , ακόμα και για τα δεδομένα της σημερινής ΕΕ, απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο , συνιστά δηλητηριώδες καρφί στη καρδιά του Κυπριακού Ελληνισμού .Είναι προφανές ότι η απόφαση αυτή αποτελεί δυναμίτη που θα διαλύσει το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου και την οικονομία της , αφού η προβλεπόμενη μαζική φυγή των καταθετών θα απαιτήσει πολλαπλά ποσά από αυτά που δανείζεται η Κύπρος .

Οι ευθύνες της Κυπριακής ηγεσίας και της τρικομματικής Ελληνικής κυβέρνησης για την αποδοχή αυτής της κατάπτυστης απόφασης είναι τεράστιες αφού εκτός της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής που θα επιφέρει στην Κύπρο ,είναι βέβαιο ότι θα έχει σοβαρή αρνητική επίδραση στα μείζονα εθνικά συμφέροντα.

Απαιτείται η άμεση ενεργοποίηση και κινητοποίηση όλων των αντιμνημονιακών δημοκρατικών-πατριωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και στην Κύπρο , προκειμένου να αποτραπεί η θανάσιμη παγίδα της τριπλής κατοχής στην μαρτυρική Μεγαλόνησο (τουρκικός στρατός ,αγγλικές βάσεις και μνημόνιο). Η «Κίνηση Ιδεών και Δράσης» καλεί όλα τα μέλη και τους φίλους της σε συνεχή αγωνιστική δράση για την υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια πορεία Σωτηρίας Ελλάδας και Κύπρου.

Γραφείο Τύπου «ΠΡΑΤΤΩ»

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΗΤΑΝ Η ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩΝ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πασίγνωστο είναι φυσικά ότι οι πλέον ακατάλληλοι άνθρωποι για να κάνουν την αποτίμηση του έργου μιας πολιτικής προσωπικότητας του παρελθόντος είναι οι εν ενεργεία πολιτικοί. Ο λόγος είναι ότι το κριτήριο που καθορίζει την τοποθέτησή τους δεν είναι η ιστορική, πολιτική ή ιδεολογική αλήθεια, αλλά η ιδιοτελής επιδίωξη αυθαίρετης ιδιοποίησης πτυχών της δράσης του εκλιπόντος με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση των σημερινών πολιτικών τους συμφερόντων!

Αλλο πράγμα η προσπάθεια έξαρσης θετικών στοιχείων της δράσης ενός πολιτικού ηγέτη του παρελθόντος και εντελώς άλλο πράγμα η πολιτική σκύλευση των πεπραγμένων του.

Μόνο υπό το πρίσμα αυτής της ανάλυσης μπορούν να εξηγηθούν τα όσα αυθαίρετα, ανυπόστατα και φαιδρά ξεστόμισαν οι πολιτικοί ηγέτες κατά την προχθεσινή εκδήλωση για τα 15 χρόνια από τον θάνατό του. Εν πρώτοις έχει απόλυτο δίκιο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς που κατακεραύνωσε τις καιροσκοπικές «πειρατικές» απόπειρες του Αλέξη Τσίπρα, του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Φώτη Κουβέλη να οικειοποιηθούν ό,τι βόλευε τον καθένα από την πολιτική κληρονομιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπογραμμίζοντας ότι ο Καραμανλής υπήρξε ηγέτης της συντηρητικής παράταξης, τηςΔεξιάς και μόνο της Δεξιάς. Τώρα το κατά πόσο μπορεί να καυχιέται ο Σαμαράς ότι ακολουθεί την πορεία του Καραμανλή, όταν ο πατριάρχης της Δεξιάς έβγαλε έστω και τυπικά την Ελλάδα από τοστρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το 1974 εξαιτίας του «προδοτικού» ρόλου των ΗΠΑ και της Ατλαντικής Συμμαχίας στην οργάνωση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο ενώ ο σημερινός πρωθυπουργός εκτελεί πειθήνια και άνευ ουδεμιάς αντιρρήσεως τις εντολές των Γερμανών και της τρόικας, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και αφορά πρωτίστως τους δεξιούς ψηφοφόρους.

Πολύ πιο κραυγαλέες πάντως ήταν οι διαστρεβλώσεις των ηγετών των άλλων κομμάτων. Ο Ευ. Βενιζέλος, επειδή το ΠΑΣΟΚ συνεργάζεται σήμερα με τη ΝΔ και συναρτά την προσωπική πολιτική του επιβίωση από τη συνεργασία με τη Δεξιά έστω και από τραγικά υποδεέστερη θέση, είπε μεταξύ άλλων: «Ο πολιτικός αντίπαλος δεν είναι εσωτερικός εχθρός, κοινωνικά μισητός, ηθικά απαξιωμένος, εθνικά απόβλητος... Στην υπέρβαση αυτή συνέβαλε καθοριστικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής». Αλήθεια; Με ποιο τρόπο ακριβώς; Αγνοεί μήπως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι στη διάρκεια της πρώτης καραμανλικής οκταετίας (1955-1963) οικοδομήθηκε το ειδεχθές κράτος της Δεξιάς, ότι αλώνιζε το δεξιό παρακράτοςπου δολοφόνησε τον βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη; Αγνοεί ότι οι κομμουνιστές αποκαλούνταν «μιάσματα» και καταδιώκονταν ανηλεώς από την αστυνομία και όλον τον κρατικό μηχανισμό;

Αγνοεί ότι λειτουργούσαν μέχρι την άνοδο του Γεωργίου Παπανδρέου στην εξουσία τα στρατόπεδα όπου εξορίζονταν οι κομμουνιστές και άλλοι αριστεροί; Αγνοεί την εκλογική νοθεία του 1961; Αγνοεί ότι σχεδόν σύσσωμη η ανώτατη ηγεσία του στρατεύματος με την εμπλοκή κάποιων δεξιών πολιτικών ανδρών συνωμοτούσε κατά κόρον για την επιβολή δικτατορικού καθεστώτος κατά τη διάρκεια της πρώτηςκαραμανλικής οκταετίας; Και καλά να υποκρίνεται ότι αγνοεί αυτά τα πράγματα ο Ευ. Βενιζέλος. Δεδομένων όμως όλων αυτών, από πού βγάζει το συμπέρασμα ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης της Αριστεράς, ότι ο Κ. Καραμανλής «κατάφερε να υπερβεί τα ασφυκτικά όρια που είχαν επιβάλει τόσο στη χώρα όσο και στην παράταξή του ο εμφύλιος και οι ξένοι προστάτες»; Το τέχνασμα του διαχωρισμού της πρώτης από τη δεύτερη καραμανλική περίοδο διακυβέρνησης με παντελή έλλειψη αναφοράς στα αποτρόπαια πεπραγμένα της πρώτης ώστε να «αγιοποιηθεί» ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, υπηρετεί βεβαίως την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να γίνει πρωθυπουργός αποσπώντας ίσως και κάποιες ψήφους τηςκαραμανλικής Δεξιάς.

Συνιστά όμως βαρύτατη προσβολή προς την Αριστερά και τα δεινά που υπέστησαν χιλιάδες και χιλιάδες αγωνιστές της κατά την πρώτη καραμανλική οκταετία, τις εξορίες, τα βασανιστήρια, τις διώξεις. Ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην έχει καμιά ηθική αναστολή να τα διαγράψει όλα αυτά προκειμένου να καθίσει στον πρωθυπουργικό θώκο και να γευθεί τη νομή των καρπών της εξουσίας. Η Αριστερά όμως έχει συλλογική μνήμη και δεν διαγράφει απολύτως τίποτα από όλα αυτά. Δεν ξεχνά επίσης ότι επί επτά ολόκληρα χρόνια στρατιωτικής δικτατορίας ο Καραμανλής δεν κάλεσε ούτε μία φορά τον ελληνικό λαό να την ανατρέψει. Δεν έκανε ποτέ ούτε μία δήλωση συμπαράστασης προς τους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου. Ούτε καν μια υποκριτική δήλωση θλίψης για τους νεκρούς νέους της εξέγερσης, όσο διαρκούσε η εξουσία της χούντας...

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ Απεβίωσε ο Ούγκο Τσάβες

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα στo Kαράκας ο Ούγκο Τσάβες, που έχασε τελικά τη σκληρή μάχη με τον καρκίνο.

Ο θάνατος του ηγέτη της Βενεζουέλας, αποκτά ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία, καθώς ήταν η άνοδός του στην εξουσία το 1999 που είχε προκαλέσει ντόμινο ιστορικών πολιτικών εξελίξεων στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής η οποία έκανε έκτοτε μια «αριστερή στροφή».


Ο Ούγκο Τσάβες νοσηλεύτηκε επί μακρόν στην Κούβα ύστερα από την τέταρτη σε σειρά χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση όγκου, στην οποία υποβλήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου.

Προτού μπει στο νοσοκομείο ο 59χρονος ηγέτης είχε ορίσει ως αντικαταστάτη του και πιθανό διάδοχό του, τον Αντιπρόεδρο Νίκολας Μαντούρο, ο οποίος και λίγες ημέρες πριν από την έλευση του 2013 είχε επισκεφτεί τον Τσάβες στο νοσοκομείο δηλώνοντας πως «η κατάσταση της υγείας του Προέδρου είναι περίπλοκη».

Η απώλεια του Τσάβες περιπλέκει τα πράγματα κατ' αρχάς στο Καράκας, καθώς ο επανεκλεγείς τον Οκτώβριο ηγέτης, έπρεπε να ορκιστεί για τη νέα του θητεία στις 10 Ιανουαρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε σπεύσει στις αρχές του έτους να διευκρινίσει ότι η ορκωμοσία μπορούσε να αναβληθεί ώσπου ο Τσάβες να επιστρέψει από την Αβάνα.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Βενεζουέλας, αφού δεν ορκιστεί Πρόεδρος, αναλαμβάνει ο Αντιπρόεδρος ή ο Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης με σκοπό την προκήρυξη νέων εκλογών.

Η άνοδος του Τσάβες στην εξουσία το 1999 είχε χαιρετισθεί ως μια ιστορική πρώτη νίκη της Αριστεράς στη Λατινική Αμερική μετά από δεκαετίες. Είχε επιτρέψει σε χώρες όπως η Κούβα του Κάστρο να εξασφαλίσουν πόρους - και ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας πετρέλαιο - ώστε να ξεπεράσουν τα εμπόδια που έθετε η διεθνής τους απομόνωση. Και είχε ανοίξει τον δρόμο για άλλες νίκες μπολιβαριανού τύπου ηγετών, όπως του Εβο Μοράλες στη γειτονική Βολιβία ή ακόμη και του κεντροαριστερού Λούλα στη Βραζιλία.

Από πραξικοπηματίας Πρόεδρος

Ο Τσάβες, γεννημένος στις 28 Ιουλίου 1954 και με στρατιωτική εκπαίδευση στο ιδιαίτερα απαιτητικό σώμα των αλεξιπτωτιστών, είχε έντονη αντιεξουσιαστική δράση ήδη από τότε που ήταν τριαντάρης. Το 1983 είχε ιδρύσει το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200 ή MBR-200), το οποίο το 1992 είχε επιχειρήσει να ανατρέψει με πραξικόπημα τον διεφθαρμένο Πρόεδρο Κάρλος Αντρες Πέρες. Ο Τσάβες φυλακίστηκε για αυτήν την δράση του.

Μετά την αποφυλάκισή του ακολούθησε τον δρόμο της πολιτικής και τον Δεκέμβριο του 1998 διεκδίκησε την προεδρία της Βενεζουέλας ως επικεφαλής του Κινήματος για την Πέμπτη Δημοκρατία, υποσχόμενος αναδιανομή της γης καθώς και προγράμματα στέγασης, μόρφωσης και περίθαλψης για τους φτωχούς Βενεζουελάνους. Μετά τη νίκη του ορκίστηκε Πρόεδρος της χώρας στις 2 Φεβρουαρίου 1999.

Το φιλολαϊκό πρόγραμμά του, τον έφερε γρήγορα αντιμέτωπο με το οικονομικό κατεστημένο της ιδιαίτερα πλούσιας σε φυσικούς πόρους Βενεζουέλα, με αποτέλεσμα να επιχειρηθεί πραξικόπημα εναντίον του τον Απρίλιο του 2002. Ο Τσάβες μάλιστα τέθηκε για λίγες ημέρες εκτός εξουσίας, για να επιστρέψει όμως με αντιπραξικόπημα παντοδύναμος.

Με την απόσταση από τον φιλολαϊκό πολιτικό στον λαϊκιστή πολιτικό να μικραίνει, ο «τηλεοπτικός» Τσάβες επανεξελέγη θριαμβευτικά Πρόεδρος το 2006 μολονότι η αντιπολίτευση τον κατηγορούσε για υπερσυγκέντρωση εξουσιών.

«Διάβολος ο Μπους»

Μετά τη νίκη του εξαπέλυσε επίθεση στον τότε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζορτζ Μπους τον οποίο χαρακτήρισε «διάβολο». Επίσης θριαμβολόγησε: «Δείξαμε ότι η Βενεζουέλα είναι κόκκινη! Κανείς δεν πρέπει να φοβάται το σοσιαλισμό ...Ο σοσιαλισμός είναι ανθρώπινος. Ο σοσιαλισμός είναι αγάπη». Αφιέρωσε δε εκείνη τη νίκη του στον «ασθενή φίλο Φιντέλ Κάστρο».

Η δεύτερη θητεία του χαρακτηρίστηκε από μια διαρκή και συστηματική προσπάθειά του να κρατηθεί όσο μπορεί στην εξουσία. Χαρακτηριστική ήταν η πρωτοβουλία του να καταργήσει σχετική διάταξη του Συντάγματος που περιόριζε σε δύο τις θητείες ενός Προέδρου. Ετσι και παρά τις φωνές της αντιπολίτευσης και του δυτικού Τύπου διεκδίκησε και κέρδισε την επανεκλογή του για άλλα έξι χρόνια τον περασμένο Οκτώβριο, καθώς οι φτωχοί Βενεζουελάνοι τον λατρεύουν.

Ο Τσάβες που και κέρδισε όλες τις πολιτικές μάχες, ηττήθηκε από τη μάχη της υγείας. Το 2011 διεγνώσθη καρκίνος και ακολούθησαν αλλεπάλληλες εγχειρήσεις και χημειοθεραπείες στην Κούβα.

Στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου επέστρεψε μόνο για λίγες ημέρες από την Αβάνα στο Καράκας για να κάνει ένα δραματικό τηλεοπτικό διάγγελμα προς τον λαό της Βενεζουέλας, να φιλήσει τον σταυρό και να παρουσιάσει τον Νίκολας Μαντούρο ως αντικαταστάτη του και «συνεχιστή της μπολιβαριανής επανάστασης».

Ξαναέφυγε για την Κούβα για μία ακόμη χειρουργική επέμβαση, η οποία κράτησε έξι ώρες στις 11 Δεκεμβρίου. Εκτοτε η κατάσταση της υγείας του παρέμενε σταθερά κρίσιμη. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο Μαντούρο δήλωσε πως τον είδε δύο φορές και πως ο Τσάβες «έχει επίγνωση της κατάστασή του».

Στις 14 Ιανουαρίου η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ανακοίνωσε ότι μια λοίμωξη που τον είχε ταλαιπωρήσει είχε αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Στο πλευρό του Τσάβες μάλιστα είχαν σπεύσει η Πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Κίρτσνερ και ο Πρόεδρος του Περού Ολάντα Ουμάλα, που επισκέφτηκαν τον βενεζουελάνο ηγέτη στο νοσοκομείο στην Αβάνα.

Η αντίστροφη μέτρηση

O Τσάβες πάντως επέστρεψε στο Καράκας στις 18 Φεβρουαρίου, ανακοινώνοντάς το μάλιστα μέσα από τον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter, ότι θα συνεχίσει «τη θεραπεία στην πατρίδα». Εκτοτε οι φήμες για την κατάσταση της υγείας του υπήρξαν συγκεχυμένες, ανάμεσα στην κυβερνητική προπαγάνδα και τις υπερβολές της αντιπολίτευσης.

Την περασμένη Πέμπτη όμως, ο Αντιπρόεδρος Νίκολας Μαντούρο (που μέχρι και χθες απέδιδε τα αίτια του καρκίνου σε «επίθεση από τους εχθρούς του») σε τηλεοπτική συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση είχε πεί σε δραματικό τόνο: «Ο αρχηγός μας δίνει μάχη για την υγεία του, μάχη για τη ζωή του». Και προσέθεσε ότι «έδωσε όλη του τη ζωή για τα δικαιώματα των φτωχών».

Ηταν φανερό πως είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση καθώς η επιδείνωση της υγείας του Τσάβες ήταν ραγδαία τα τελευταία 24ωρα. Την τελευταία του μάχη δεν έμελλε να την κερδίσει...

Άρχισαν τα Όργανα.. (από το χθεσινό ΠΑΡΟΝ)

Επί τροχάδην

 Άρχισαν τα Όργανα..

 Νταβούτογλου προς τον νέο-εκλεγέντα  Νίκο Αναστασιάδη:«Σου θυμίζω είχες πει ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν»!»

 Κληθείς να σχολιάσει το αποτέλεσμα των κυπριακών εκλογών, σε συνάρτηση με την προοπτική της διαδικασίας στο Κυπριακό, ο εμπνευστής του νέο-Οθωμανισμού Αχμετ Νταβούτογλου επεσήμανε ότι υπεύθυνοι για τη μη επίλυση του Κυπριακού δεν είναι η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι, αλλά η ελληνοκυπριακή πλευρά που είπε «όχι» το 2004, για να σημειώσει ότι τότε ο Ν. Αναστασιάδης είχε κάνει εκστρατεία υπέρ του «ναι».
«Αν συνεχίσει τη στάση του αυτή ανοίγοντας το δρόμο για την ειρήνη, οπωσδήποτε θα βρει ανταπόκριση», δεσμεύθηκε ο τούρκος ΥΠΕΞ, από την Άγκυρα.
Ο κ. Νταβούτογλου υποστήριξε πως «η ελληνοκυπριακή πλευρά ήταν αυτή που επιβράδυνε τη διαδικασία των συνομιλιών τα τελευταία τέσσερα χρόνια επί Χριστόφια» και επανέλαβε ότι «η Τουρκία πιστεύει σε μία λύση που θα στηρίζεται στα ίσα δικαιώματα και στην αρχή της διζωνικότητας, αλλά θα πρέπει και η άλλη πλευρά να πιστεύει σε αυτό». «Αν η διοίκηση Αναστασιάδη τηρήσει στάση προς αυτή την κατεύθυνση», εκτίμησε, «θα υπάρξει επιτάχυνση στις συνομιλίες».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ντερβίς Έρογλου, ο οποίος σε δηλώσεις του από την Προύσα της Τουρκίας, εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι δύο πλευρές μπορούν να φθάσουν σε συμφωνία, «αν ο Αναστασιάδης που επιχειρεί να παρουσιάσει εικόνα νέου ηγέτη, προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με βούληση για τη λύση».  «Από τη στιγμή που θέλω τη συνέχιση των συνομιλιών, μπορώ να πω ότι έχω ελπίδες. Αλλά θα πρέπει να το θέλει και η άλλη πλευρά», σημείωσε.
Ερωτηθείς εξάλλου, αν τίθεται θέμα αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων σε περίπτωση λύσης, απάντησε ότι «δεν τίθεται τέτοιο θέμα». «Δεν έχουμε δώσει τέτοια υπόσχεση. Η παραμονή της Τουρκίας στο νησί ως εγγυήτριας χώρας είναι για μας εκ των ων ουκ άνευ», υπογράμμισε ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων

-          και αφού στην Ελλάδα οι πολιτικοί κάνουν «τουμπεκί» για τον Νέο-Οθωμανικό επεκτατισμό..

---------------------------

δίνουμε τον λόγο στην γαλλίδα βουλευτή Valerie Boyer, για να πει τα αυτονόητα:

 «  … δεν μπορεί μια χώρα (η Τουρκία) που βαρύνεται για τα εγκλήματα της αρμενικής γενοκτονίας, αλλά και της εισβολής στην Κύπρο το 1974,  να διεκδικεί μια θέση στην Ευρώπη…θα συνεχίσω  τις προσπάθειες της για να αναγνωριστούν τα μεγάλα εγκλήματα της Τουρκίας στις γενοκτονίες των αρχών του εικοστού αιώνα.»..

..

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

e-mail: gpapagian@in.gr