Περίληψη από την Παρέμβαση του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου («Σοσιαλιστική Ανασύνθεση») στην Ημερίδα «Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη» στις 22.01.17 στο ξενοδοχείο Royal Olympic

Το Κυπριακό είναι θέμα Εισβολής, Κατοχής, εθνοκάθαρσης, Εποικισμού.
Μία χώρα – μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε.- με ευθύνη και των ηγετών της- οδηγείτε στην αυτοκατάργηση της.

Να διατυπώσω ενδεικτικά μόνον δύο ερωτήματα:

α)- Η διάλυση της
νομικοπολιτικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας που διέπει τόσο το
απορριφθέν, όσο και το ανακαινισμένο σχέδιο Ανάν και κατοχυρώνει το ρυθμιστικό
ρόλο της Τουρκίας σ΄ολόκληρη την Κύπρο, μπορεί να εγγυηθεί έστω τους ελάχιστους όρους ασφάλειας για τον Κυπριακό Ελληνισμό;

β)- Ο φερετζές της
διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, διαχρονικά, συγκάλυψε, ναι ή όχι, τη
διχοτομική παγίωση-νομιμοποίηση, αφορώντας ουσιαστικά σε συνομοσπονδία, υπό το προκρούστειο για την Ελληνική πλειοψηφία εφεύρημα της ''πολιτικής ισότητας'';
Ποιά ελαφρότητα καθοδηγεί σε λήθη τη δημοκρατική αρχή ''ένας άνθρωπος-μία
ψήφος'', ιδιαίτερα όταν αυτή αφορά πολιτειακή σύσταση και λειτουργία;
Να υπενθυμίσω ότι η Διζωνική-Δικοινοτική Ομοσπονδία (που στην ουσία είναι μια καλυμμένη Συνομοσπονδία), μπήκε στο τραπέζι των διαβουλεύσεων για την «επίλυση του Κυπριακού» μετά τον Ιούλιο του 1989 σε έκθεση του τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ Ντε Γκουεγιάρ. Ως τότε στις διαδηλώσεις στον Ελλαδικό χώρο κυριαρχούσε το σύνθημα «¨Όχι διχοτόμηση, όχι Ομοσπονδία»
Σήμερα οι προσπάθειες «επίλυσης του Κυπριακού»με την λεγόμενη Πενταμερή στο Μον Πελεράν μόνο κινδύνους επιφέρει για τον Ελληνισμό, δεδομένης και της Ανεπάρκειας του πολιτικού προσωπικού των δύο χωρών του Ελληνισμού. Κάθε λύση με βάση την διζωνική-Δικοινοτική ομοσπονδία, οδηγεί σε Συνομοσπονδία δύο «ισότιμων συνιστωσών κρατών», νομιμοποιεί τον «Αττίλα», βάζει την Τουρκία από την πόρτα σε Κύπρο-Αιγαίο-Θράκη. (και στην Ε.Ε.)

Κύπρος Ενιαία, ανεξάρτητη. 

Κύπρος-Αιγαίο, Μέτωπο Ενιαίο.

Η απαγόρευση των λέξεων

του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου δημοσιεύτηκε στην Ρήξη φ. 130 

Απαγόρευση των λέξεων… ανάλογη της …ποτοαπαγόρευσης (!) στις ΗΠΑ του Μεσοπολέμου. Τούτη η σύγχρονη απαγόρευση δεν έχει αναλογίες προηγούμενων αιώνων, όπως η μάχη μεταξύ οπαδών της δημοτικής και καθαρεύουσας, ή τη «μάχη των τόνων». Απεναντίας, έχει σχέση με την παγκοσμιοποίηση και το πολιτικώς ορθόν. Εξηγούμε: Το λεξιλόγιο αναγκάζεται να προσαρμοστεί στις υποδείξεις και στις ανάγκες των στόχων της παγκοσμιοποίησης. Αυτό αφορά όλο το πεδίο, από την αργκό, που θα έλεγε κι ο μακαρίτης Ηλίας Πετρόπουλος, έως την πολιτική ορολογία.
Παράδειγμα: Νιώθουμε την απαγόρευση των λέξεων κάθε φορά που κάποιος ξεφεύγει και εκφέρει κάποια από αυτές: Ζαβός, σακάτης, στραβός, γκαβός, ντιγκιντάγκας, πουτάνα, παλιόχοντρη… Λοξές ματιές προκύπτουν από τους γύρω στο άκουσμά τους, συστολή, αυτολογοκρισία, « δεν ήθελα να πω ακριβώς αυτό», «μου ξέφυγε».
Φτωχαίνει τοιουτοτρόπως το λεξιλόγιο, εκπίπτουν οι λέξεις, συστέλλονται, σαν να ντρέπονται κι΄ οι ίδιες, για ότι δεν θεωρείται «μέινστριμ», για ότι δεν εμπίπτει στο πολιτικώς ορθόν.
–         Λέξεις αποσυνάγωγες δημιουργούν με την πάροδο του χρόνου ένα παράλληλο λεξιλόγιο, έναν κρυμμένο θησαυρό, μια παράνομη παρακαταθήκη: Έθνος, Λαϊκή Κυριαρχία, Πατρίδα, Απελευθέρωση, Αρετή, Αριστεία, Μπουρλότο! Κυπριακή Δημοκρατία…
–        Εν παραλλήλω δρα ένα λεξιλόγιο παραποίησης:«Αγορές» αποκαλείται ο αρπακτικός καπιταλισμός, «επενδυτές» οι παγκόσμιοι γυρολόγοι της εύκολης αρπαχτής, «μεταρρυθμίσεις» η πλήρης αποδόμηση του κράτους και του δημόσιου Τομέα. Η πατρωνία ως ευεργεσία, το θεαθήναι ως φιλανθρωπία. Ο δωσιλογισμός μετονομάζεται «ρεαλισμός». Απατεώνες λογιών – λογιών ονοματίζονται υπερθεματιστές.
Υπενθυμίζω από το βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο, Ένας κόσμος ανάποδα:
«… στη βικτοριανή εποχή δεν μπορούσες να αναφέρεις τη λέξη παντελόνια μπροστά σε μια δεσποινίδα. Στις μέρες μας ορισμένα πράγματα δεν είναι σωστό να λέγονται δημοσίως:
-ο καπιταλισμός φέρει το καλλιτεχνικό όνομα της οικονομίας της αγοράς
-ο ιμπεριαλισμός λέγεται παγκοσμιοποίηση
-τα θύματα του ιμπεριαλισμού λέγονται χώρες υπό ανάπτυξη, που είναι σαν να αποκαλείς τους νάνους παιδιά
-ο οπορτουνισμός λέγεται πραγματισμός
-η προδοσία λέγεται ρεαλισμός…»
Μήπως να ιδιωτικοποιηθούν οι λέξεις, ώστε να τους δοθεί το νέο όνομα που θέλουν οι επικυρίαρχοι;
–    Η απαγόρευση των λέξεων, ο εξοβελισμός και η παραποίηση τους:
–    Οδηγούν σε μεγαλύτερη φτώχεια, σε κολοβωμένο Πολιτισμό, σε στέρηση ελευθερίας.

Χρόνο με τον χρόνο αδειάζουν οι επάλξεις,

στα κάστρα απόμειναν ελάχιστοι φρουροί

νωχελικοί, ράθυμοι, νυσταλέοι

μ’ αργόσυρτους βηματισμούς περιπολούν

τι προστατεύουν έχουν πλέον λησμονήσει.

Πατρίδα, γλώσσα, Ιστορία,

Λέξεις χωρίς αντίκρυσμα στη μνήμη

Κοινή κενή και κυνική η τάξη η παγκόσμια….

Παναγιώτη Μαυρίδη: «Εις οιωνός άριστος»)

Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται» (Μπέρτολτ Μπρέχτ, Γερμανός συγγραφέας)

Μετά από επτά συνεχόμενα Κρίσης, Χρόνια «Μνημονιακά» , τα οποία μας οδήγησαν στο σημείο Μηδέν. 

-Με την ελληνική Κοινωνία σε αδιέξοδο, τις πολιτικές ηγεσίες να μας επιδεικνύουν την γύμνια τους,

-Με ορατούς όλους τους υπαρκτούς κινδύνους στην περιοχή μας όσον αφορά τα Εθνικά μας θέματα, με τον κίνδυνο ενταφιασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας και με την δική μας ΑΦΡΟΣΥΝΗ

Ήλθε η ώρα της Επανεκκίνησης!

Ήλθε η στιγμή που πρέπει να γίνει η Αντιστροφή, η ανασυγκρότηση, η ανασύνθεση!

Πως; Ποιοι; Με ποιες Δυνάμεις;

Νέα προσπάθεια ή «αναπαλαίωση»; Με αφορμή και τα όσα «επικοινωνιακά» συνέβησαν με την επανεμφάνιση του ΓΑΠ και την «προσχώρηση» του στην «Δημοκρατική Συμπαράταξη» της Φώφης Γεννηματά- καθώς και την άλλη προσπάθεια των τριών σοσιαλφιλελεύθερων Σημιτικών υπό την Άννα Διαμαντοπούλου, καλό είναι να γίνει ΣΑΦΕΣ άπαξ:

ΚΑΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΜΕ ΠΑΛΑΙΑ ΥΛΙΚΑ , με παλαιά μυαλά, με «Ανακύκλωση».

Όλοι οι προαναφερθέντες κυβέρνησαν την Χώρα, την έφτασαν στο χείλος του γκρεμού ,ΚΑΗΚΑΝ. Ο λαός τους ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΥΣΕ, αυτοί ακόμη ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΙ πως δεν το καταλαβαίνουν…

Την ευθύνη ΕΠΙΛΥΣΗΣ όλων των ανοιχτών προβλημάτων που απασχολούν την Ελληνική κοινωνία και τον Ελληνικό Λαό,

-που περνά μέσα από δρόμους «αντιμετώπισης» του φαινομένου της «αποστράτευσης» και του ατομικισμού

και το ζήτημα της επιστροφής σε συλλογικές δράσεις-,

ΟΦΕΙΛΟΥΝ να επωμιστούν ΝΕΕΣ ΥΓΙΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ Αντι-μνημονιακές , Πατριωτικές δυνάμεις , που δεν είναι ούτε θέλουν να καταλήξουν «συστημικές».

Σε αυτές συγκαταλέγω αυτές που προσδιορίζω ως Σοσιαλιστικές. Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος ενός Σοσιαλιστή σήμερα; τι τον «διακρίνει» σε σχέση με άλλες «Ταυτότητες»; Νομίζω η συνειδητή αποδοχή εκ μέρους του: του Ενιαίου αγώνα για Εθνική και Κοινωνική Αυτοδιάθεση, για Απελευθέρωση με ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η πάλη ενάντια στην Αποδόμηση της έννοιας ΠΑΤΡΙΔΑ που επιχειρείται συστηματικά από τους Εθνομηδενιστές. Η αποτροπή μετατροπής της Χώρας σε «ξέφραγο αμπέλι», της Ελλάδας σε «Χώρο», σε «τρύπα της γεωγραφίας».

Όλοι όσοι πιστεύουμε ή δρούμε σε ανάλογες Πρωτοβουλίες, όσοι πιστεύουμε στην Οριζόντια –Ισότιμη διασύνδεση των ενεργών πολυποίκιλων Πρωτοβουλιών και στον καθοριστικό ρόλο του ΛΑΪΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ.

Οφείλουμε να συναντηθούμε.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ 

Αρχιτέκτων- συγγραφέας.

Ανακοίνωση για την Κύπρο: «Αν η Κύπρος θα χαθεί κι η Ελλάδα θα χαθεί.»

1. Κανείς πολιτικός ή πολιτειακός παράγοντας δεν επιτρέπεται να αμφισβητήσει την Κυπριακή Δημοκρατία, αυτήν την ελάχιστη θεσμική παρακαταθήκη που μπορεί να διασφαλίσει την εθνική και λαϊκή κυριαρχία, το συνακόλουθο πλαίσιο κατοχύρωσης συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων. Σε κανέναν δεν πρέπει να επιτρέψουμε:

•  να αμφισβητήσει ή να αποδώσει στην Τουρκική κατοχή, επίσημα - με τη βούλα - ελληνικά εδάφη,

• ούτε βεβαίως και πρωτίστως να απεμπολήσει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης που η νεοαποικιοκρατία στέρησε από τον κυπριακό λαό, 

• ούτε τέλος να επιτρέψει να παίζεται το μέλλον του στα ζάρια των κληρώσεων, που κυριολεκτικά προβλέπει το νέο σχέδιο για τη «λειτουργικότητα» του νέου υβριδικού μορφώματος πραγματοποιώντας ένα μεταμοντέρνο συνταγματικό πραξικόπημα.

2. Η «λύση» που συζητείται αυτές τις ώρες στη Γενεύη για το Κυπριακό Ζήτημα δεν είναι μόνο καταστρεπτική της νομικοπολιτικής, διεθνώς αναγνωρισμένης, κυριότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν αποτελεί μόνο σηματωρό δικαίωσης των πρακτικών της εισβολής – κατοχής – εθνοκάθαρσης - εποικισμού, αλλά επιπροσθέτως συνιστά ένα νέο βαρύ πλήγμα, κατάφωρο αδίκημα κατά του Κυπριακού Λαού, υπό το προκρούστειο προκάλυμμα της ''πολιτικής ισότητας''.

3. Η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί στρατηγικό στόχο ευρύτερων ηγεμονικών σχεδίων στην περιοχή και του Τουρκικού επεκτατισμού. Και μόνο η αποδοχή περαιτέρω συνομιλιών σε αυτήν τη βάση σε συνδυασμό με τα ευχολόγια απόσυρσης οικειοθελώς (!!!) από την Τουρκία των στρατευμάτων κατοχής, μετά μάλιστα την αυτοδιάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, προάγει απροκάλυπτα τις Τουρκικές σοβινιστικές στοχεύσεις και αποτελεί τη λυδία λίθο των νεοαποικιακών σχεδιασμών. Το νέο κρατικό μόρφωμα που απεργάζονται, συνεπές με τις κυρίαρχες επιλογές του διεθνοποιημένου καπιταλισμού, έρχεται σε συνέχεια της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, του τεμαχισμού του Ιράκ, της χαοτικής κατάστασης στη Λιβύη και της επιδιωκόμενης καταστροφής της Συρίας.

4. Διαβάζουμε αυτές τις μέρες ότι, «στο ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται ήδη οι πρώτες φωνές που μιλούν για ιστορική ευκαιρία συμβιβασμού στο Κυπριακό»! Επίσημοι κυβερνητικοί κύκλοι, βουλευτές και ευρωβουλευτές του κυβερνώντος κόμματος εργαλειοποιούν το Κυπριακό ανερυθρίαστα υποστηρίζοντας πως είναι «…το δεύτερο και πιο σημαντικό μας χαρτί» και πως αν λυθεί, με όποιον τρόπο, «θα αποφορτίσει τη σχέση μας με την Τουρκία γιατί θα της δώσει την ευκαιρία να παίξει έναν ευρωπαϊκό ρόλο και να μπει κατά κάποιο τρόπο στην Ευρώπη από την πίσω πόρτα» (!!!). Προσθέτουν δε επιχειρήματα χυδαίας εκμετάλλευσης του Κυπριακού: «... μια τέτοια εξέλιξη θα δώσει θετικά σημάδια στους Ευρωπαίους και ... θα συμβάλει σε μια πιο ανεκτική στάση του Βερολίνου απέναντι στα οικονομικά μας, όπως η διαδικασία της αξιολόγησης... άρα για μας το μεγαλύτερο χαρτί είναι να προχωρήσει η λύση του Κυπριακού…». Την ίδια βεβαίως στιγμή η Αξιωματική και Ήσσονα Αντιπολίτευση, σε ρόλο παρατηρητή, χειροκροτεί τις προσπάθειες Αναστασιάδη.

5. Παραδόξως(;) σήμερα οι κ.κ. Τσίπρας, Κοτζιάς, Αναστασιάδης, μετά τη συνεχή επιβεβαίωση της Τουρκικής ανελαστικότητας και αδιαλλαξίας, αντί να ξεκινήσουν, έστω και τώρα, αντικατοχική καμπάνια στα διεθνή φόρα, με ανάδειξη του τουρκικού προβλήματος της περιοχής, αναθερμαίνουν το χρεοκοπημένο σενάριο της διχοτόμησης και το συνακόλουθο πρότυπο των κολοβών δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, τη διζωνική – δικοινοτική. Μια «λύση» που δεν ξεπουλά απλώς την Κύπρο, αλλά εξωραϊζει τον Τουρκικό επεκτατισμό εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις της ευρωατλαντικής βούλησης, των διεθνοποιημένων, μεγαλοεπιχειρηματικών συμφερόντων και τις συμπληρωματικές ονειρώξεις κερδοφορίας Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων μεγαλοαστών.

6. Ο από κοινού αγώνας των λαών Ελλάδας και Κύπρου, η επαναδελφοποίησή τους, ανεξάρτητα με το τι θα συμβεί στη Γενεύη, δεν μπορεί παρά να έχει ως κεντρικό στόχο την απελευθέρωση της Κύπρου:

•  με αφετηρία την εκ προοιμίου και άνευ όρων ή συνομιλιών, απομάκρυνση των στρατευμάτων και των εποίκων της Τουρκίας, 

•  την ανάκληση της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, 

•  την επιστροφή όλων των προσφύγων, 

•  την άνευ περιορισμών αποκατάσταση των θεμελιωδών ελευθεριών όλων των Κυπρίων και ιδίως της ελευθερίας εγκατάστασης, 

•  την κατάργηση του μεταποικιακού καθεστώτος των εγγυητριών δυνάμεων και την άμεση απομάκρυνση των βρετανικών βάσεων, 

•  με την κατασφάλιση της δημοκρατικής αρχής ''ένας άνθρωπος-μία ψήφος'' και των κανόνων προστασίας των μειονοτήτων και 

•  τέλος την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας να συνέλθει συντακτική συνέλευση για την επανεπικαιροποίηση της άσκησης του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση.

Το λαϊκό-δημοκρατικό, αντιστασιακό ήθος μπορεί και πρέπει να κυριαρχήσει στην περιοχή και να απονομιμοποιήσει τους (νεο-) ιμπεριαλιαστικούς σχεδιασμούς που απεργάζονται λύσεις εις βάρος των δικαιωμάτων λαών και εθνών.

Την Ανακοίνωση υπογράφουν οι: Ασημακόπουλος Βασίλης, Δαμιανάκης Νίκος, Ζαρωτιάδης Γρηγόρης, Καραγιάννης Απόστολος, Κονταρίνης Πέτρος, Κότσιας Σπύρος, Κωτσάκη Έφη, Μανίτας Γιώργος, Μαντζάρας Απόστολος, Μαυρολέων Μανόλης, Μεταξάς Βασίλης, Μπλάνας Θεόδωρος, Νόττας Ηλίας, Νταβίας Άγγελος, Νταλαγιώργου Φωτεινή, Πανάγος Παναγιώτης, Παπαγιαννόπουλος Γιώργος, Παπασίμος Γιώργος, Σπίγγος Ανδρέας, Σταγάκης Δημήτρης, Σκλαβούνος Γεράσιμος, Συγγελάκης Αριστομένης, Σχίζας Γιάννης, Ταβιανάτου Αγγελική, Ταχματζίδης Όμηρος, Τζήμας Θέμης, Τουμανίδης Παύλος, Χατζησαββίδης Άρης, Χατζηαντωνίου Γιάννης.

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται.

Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Να κόψουμε δρόμο!

τυ Γ. Παπαγιαννόπουλου από το ΠΑΡΟΝ της 6-1-2017

«Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν» (Ισοκράτης, Αθηναίος ρήτορας)

Μετά από επτά συνεχόμενα «Μνημονιακά» χρόνια, τα οποία μας οδήγησαν στο σημείο Μηδέν.

Με την ελληνική Κοινωνία σε αδιέξοδο, τις πολιτικές ηγεσίες να μας επιδεικνύουν την γύμνια τους,

Με ορατούς όλους τους υπαρκτούς κινδύνους στην περιοχή μας όσον αφορά τα Εθνικά μας θέματα:

Ήλθε η ώρα ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΔΡΟΜΟ!

Είναι η στιγμή που πρέπει να γίνει η Αντιστροφή, η ανασυγκρότηση!

1.Με: «Ανάπτυξη της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ, εναλλακτικές μορφές ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Με Στήριξη μορφών συλλογικής διαχείρισης, όπως: συνεταιρισμών, ομαδικών καλλιεργειών, δημοτικών και δημοσυνεταιριστικών επιχειρήσεων, διαχείριση των λαϊκών αγορών από επιτροπές άμεσων παραγωγών, καταναλωτών κ.ο.κ.

Την Αξιοποίηση του συνόλου του εθνικού πλούτου, ορυκτού και υποθαλάσσιου υπέρ του έθνους και του Λαού. Προστασία της Δημόσιας Περιουσίας. Λαϊκή κινητοποίηση για τη γη, την στέγη, το κλίμα και τους φυσικούς πόρους, την αγροτική αναδιάρθρωση και τη διατροφική επάρκεια.» (από παλαιότερο κείμενο της συλλογικότητας «Σοσιαλιστική Ανασύνθεση»)

2. Με. Την χάραξη ενός άλλου δρομολόγιου Ανάπτυξης και διεξόδου από την Κρίση, που προύποθέτει: Την ανατροπή των Μνημονίων και των αποικιοκρατικών συμβάσεων. την άρνηση πληρωμής του καταχρηστικού τμήματος του Χρέους

3. την διαμόρφωση μιας πολυσχιδούς Εξωτερικής πολιτικής –πέρα από τον «αυτόματο πιλότο» με τον οποίο είμαστε συνδεδεμένοι- που θα περιλαμβάνει στην οπτική της τις σχέσεις με την Ρωσία, τον Βαλκανικό περίγυρο και τις Παραευξείνιες χώρες., τον Αραβικό κόσμο. Για την αποτελεσματική Υπεράσπιση της εδαφικής Ακεραιότητας της χώρας. και της ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Με θεμέλιο λίθο τον σεβασμό των Εθνών και την αλληλεγγύη των λαών.

4. Την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού αδιεξόδου. Διαχωρισμός των Μεταναστών από τους Πρόσφυγες. Άμεσα μέτρα κατά της παράνομης μετανάστευσης. Αλλαγή της συνθήκης «Δουβλίνο 2»

Την ευθύνη ΕΠΙΛΥΣΗΣ όλων αυτών , όπως και πολλών άλλων που απασχολούν την Ελληνική κοινωνία,

-καθώς και το πρόβλημα της «αντιμετώπισης» του φαινομένου της «αποστράτευσης» και του ατομικισμού, της επιστροφής σε συλλογικές δράσεις,

ΟΦΕΙΛΟΥΝ να επωμιστούν ΝΕΕΣ ΥΓΙΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ (αντι-μνημονιακές προφανώς) δυνάμεις , που δεν είναι ούτε θέλουν να καταλήξουν «συστημικές». Απεναντίας, πιστεύουν στην Οριζόντια –Ισότιμη διασύνδεση των ενεργών πολυποίκιλων Πρωτοβουλιών και στον καθοριστικό ρόλο του ΛΑΪΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ.

Ήλθε η ώρα ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΔΡΟΜΟ!

Καλή Χρονιά!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Αρχιτέκτων- συγγραφέας.